Περιγραφή κοσμήματος – Έμπνευση
Tο περιδέραιο κατασκευάστηκε στo πλαίσιo της συμμετοχής του Μουσείου στη δράση «21» του εορτασμού των 200 χρόνων της Ελληνικής Επανάστασης με σκοπό να τονιστεί η συμβολή των ορυκτών και κατ’ επέκταση της γεωλογίας στην σύγχρονη τέχνη και στην κατασκευή κοσμημάτων. Το κόσμημα σε όλη του την έκταση είναι πλεκτό μέσω της τεχνικής miyuki bead-weaving. Τα χρώματα που κυριαρχούν στο περιδέραιο είναι το λευκό και το γαλάζιο όπως ακριβώς και στην Ελληνική σημαία. Η έλικα που σχηματίζεται στο κόσμημα με εναλλαγές λευκού και γαλάζιου χρώματος παρομοιάζει τον κυματισμό της Ελληνικής σημαίας. Τα λουλούδια που κρέμονται κατά μήκος του κοσμήματος μοιάζουν με τα φλουριά που κρέμονται σε Ελληνικές παραδοσιακές στολές. Τα ορυκτά που κυριαρχούν στο περιδέραιο είναι η ακουαμαρίνα (aquamarine-γαλάζια ποικιλία βηρύλλου), το μαργαριτάρι και ο αιματίτης. Επίσης, στην πλέξη της έλικας και των λουλουδιών συμμετέχουν κρύσταλλα miyuki μεγέθους 11/ο.
Το κόσμημα είναι δωρεά της δημιουργού και βρίσκεται στον εκθεσιακό χώρο του Μουσείου πλαισιωμένο με τα αντίστοιχα ορυκτά της ιστορικής συλλογής ορυκτών και πετρωμάτων.
Περιγραφή τρισδιάστατου μοντέλου (3D Jewellery design)
Το εικονιζόμενο σετ κοσμημάτων αποτελεί ένα τρισδιάστατο μοντέλο σχεδιασμένο στο JewelCad v5.12. Αποτελείται από κρυστάλλους διαμαντιών σε κοπή τύπου princess cut και από κρυστάλλους ακουαμαρίνα (aquamarine-γαλάζια ποικιλία βηρύλλου) σε κοπή τύπου emerald cut. Τα πετράδια τοποθετούνται πάνω στο κόσμημα μέσω καρφωτικής τύπου bezel. Τα χρώματα που κυριαρχούν είναι το λευκό και το γαλάζιο όπως ακριβώς και στην Ελληνική σημαία ενώ ο σχεδιασμός είναι εμπνευσμένος από την περιγραφή της γεωγραφίας της χαμένης Ατλαντίδας του φιλόσοφου Πλάτωνα. Ο Πλάτωνας αναφέρει ότι η Χαμένη Ατλαντίδα είναι ένα νησί με ομόκεντρες κυκλικές ζώνες και φέρουν κανάλια που ενώνουν διαδοχικές ζώνες. Έτσι και αυτό το κόσμημα αποτελείται από κυκλικές ζώνες διαμαντιών με γαλάζιους κρυστάλλους ακουαμαρίνας που ενώνουν τις διαδοχικές κυκλικές ζώνες. Η ιστορία της Χαμένης Ατλαντίδας έχει ιδιαίτερη σημασία για τους γεωλόγους καθότι η καταστροφή της εικάζεται ότι συνδέεται με την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Το νησί της Σαντορίνης και η γεωλογία της περιοχής επί χρόνια αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο έρευνας διάφορων επιστημόνων και κυρίως των γεωλόγων αφού διεύρυνε τις γνώσεις τους πάνω σε διάφορους κλάδους όπως την ηφαιστειολογία, τεκτονική γεωλογία, ορυκτολογία, πετρολογία, σεισμολογία, ωκεανογραφία, παλαιοντολογία, τεχνική γεωλογία κ.α.
Μαρία Νικοπούλου: Η Μαρία Νικοπούλου γεννήθηκε 23 Ιουλίου το 1996 και αποφοίτησε από το Τμήμα Γεωλογίας του Α.Π.Θ. τον Ιούλιο του 2019. Η ειδίκευσή της είναι πάνω στην γεμολογία και σπουδάζει παράλληλα στο Γεμολογικό Ινστιτούτο της Αμερικής (GIA). Οι μεταπτυχιακές της σπουδές αφορούν την διάγνωση φθοράς υλικών πολιτιστικής κληρονομιάς και τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιστρέφονται γύρω από την αναγνώριση και τον χαρακτηρισμό πολύτιμων λίθων. Από ηλικία 14 ετών ξεκίνησε να φτιάχνει τα πρώτα της κοσμήματα ενώ κατά τη διάρκεια των σπουδών της ασχολήθηκε ενεργά με τον σχεδιασμό κοσμημάτων και την Ιαπωνική τέχνη της χαντροϋφαντουργικής (bead-weaving). Κύρια πηγή έμπνευσης της είναι τα άνθη και ο ιμπρεσιονισμός.
Θερμές ευχαριστίες εκ μέρους της Επιστημονικής Επιτροπής του Μουσείου προς την δημιουργό Μαρία Νικοπούλου, MSc γεωλόγου καθώς και προς τους συναδέλφους αναπληρωτές καθηγητές Λαμπρινή Παπαδοπούλου και Βασίλειο Μέλφο.
